Ο Νεοϋορκέζος κοινωνιολόγος Richard Sennett δήλωνε σε ένα συνέδριο την επαύριο του Πολέμου του Κόλπου, το οποίο είχε ως θέμα την «Αμερική των Γάλλων», πως «αντιαμερικανισμός είναι να απεχθάνεσαι τους Αμερικανούς περισσότερο απ` όσο είναι αναγκαίο». Ο τόμος παρουσιάζει μια πολύπλευρη διερεύνηση αυτού του όρου, ο οποίος είναι περισσότερο υποκειμενικός παρά επιστημονικός. Οι ιστορικές, ιδεολογικές, πολιτιστικές και κινηματογραφικές εκδοχές του αντιαμερικανισμού αποτελούν μια βασανισμένη ερωτική ιστορία, που συχνά μεταμορφώνεται σε σχέση μίσους. Κάθε «μεγάλος» πολιτισμός και κάθε «μεγάλο» έθνος αντιμετωπίστηκαν σ` όλη τη διάρκεια της ιστορίας με διττό τρόπο και με ανάμεικτα συναισθήματα: αγάπη και μίσος, θάμβος και απόρριψη. Τι ακριβώς όμως ονομάζουμε αντιαμερικανισμό; Ποια είναι τα όριά του; Πότε γίνεται αρρώστια; Γιατί η Αριστερά αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται με γνώμονα τα αρνητικά της αισθήματα για οτιδήποτε αμερικανικό; Και τέλος, τι κάνουν οι Αμερικανοί για να δημιουργούν τόσο πικρόχολους εχθρούς; Αυτό το βιβλίο θέτει μερικά ερωτήματα για την καλή τέχνη τού να κάνεις εχθρούς αλλά και για τη σκληρή προσπάθεια να τους διατηρείς και να τους αυξάνεις. Σε μια εποχή που η Ευρώπη φιλοδοξεί να ενωθεί όπως κάποτε ενώθηκαν οι Πολιτείες της Αμερικής, αυτοί οι προβληματισμοί είναι πιο επίκαιροι από ποτέ.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992", "Νέος αγγλικός κινηματογράφος", "Σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος", "Φρανσουά Τριφό", "Τζων Κασσαβέτης". "Μίκαελ Χάνεκε", κ.ά.), μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", 1996, "Αύριο, μια άλλη χώρα", 1997, "Ο υπόγειος ουρανός", 1998, "Το εργοστάσιο των μολυβιών", 2000, "Φτωχή Μάργκο", 2001, "Άλμπατρος", 2003, "Κινέζικα κουτιά", 2006, "Λίγο από το αίμα σου", 2011, "Για την αγάπη της γεωμετρίας", 2012, "Σπάνιες γαίες", 2013, "Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο", 2017), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", "Η ταφή της Οφηλίας", "Μηχανικοί καταρράκτες", τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Ο χρόνος πάλι", "Αστραφτερά πεδία", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μαριόν στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού (ξανά)" και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής", "Μιλώντας για την Έκφραση Έκθεση". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Μόνη της, το βιβλίο "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στους τόμους: "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων", 2012, "Η ενδέκατη ώρα", 2014, "Ασκήσεις αταραξίας", 2015, "Οι δυσκολίες των πεδιάδων", 2017.
