Oι Ανεξάρτητες Αρχές συνιστούν κομβική έκφανση ενός δικαιοκρατικά θεμελιωμένου προτύπου ενισχυμένης προστασίας σημαντικών θεμελιωδών δικαιωμάτων. Συγκροτούν πυλώνα της κανονιστικά κατοχυρωμένης δικαιοκρατικής δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως αυτή αποκρυσταλλώνεται στην «καταστατική» διάταξη του άρθρου 2 ΣΕΕ. Η απευθείας κανονιστική κατοχύρωση του δικαιοκρατικού προσανατολισμού του ενωσιακού εγχειρήματος στο πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο και δη υπό μορφήν ταυτοτικής «απόφασης», με την πολιτικο-φιλοσοφική έννοια του όρου, δεν παραπέμπει σε κάποιο θεωρητικό ευχολόγιο ούτε συνιστά κάποια μεταδικαιική ηθικολογία. Αντιθέτως, έχει ευρείες και συγκεκριμένες δεσμευτικές νομικές συνέπειες ασκώντας διαπλαστική επιρροή προς μια δομική μετεξέλιξη (Strukturwandel) του πολιτικού και νομικού συστήματος των κρατών μελών και της ευρωπαϊκής κοινωνίας εν γένει.
Ράμμος Χρήστος (Πρόλογος)
