Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603256939
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης σε συμπαραγωγή με τις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφόρησαν το λεύκωμα για έναν από τους μεγαλύτερους φωτογράφους του 20ου αιώνα, τον ANDRE KERTESZ (Ουγγαρία 1894-ΗΠΑ 1985). Η έκδοση κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης του φωτογράφου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μετά την αντίστοιχη έκθεση στη Θεσσαλονίκη. Ο τόμος αποτελείται από 216 σελίδες με εισαγωγικά κείμενα του Πλάτωνα Ριβέλλη, καθώς και 140 επίλεκτες φωτογραφίες του Kertesz, διαλεγμένες αυστηρά από το σύνολο του έργου του, οι οποίες επηρέασαν δραστικά τη φωτογραφία του 20ου αιώνα.
Η συνεργασία αυτή είναι η δεύτερη του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης με τις Εκδόσεις Άγρα μετά το φωτογραφικό λεύκωμα του μεγάλου σύγχρονου φωτογράφου Bernard Plossu (Δεκέμβριος 2006).
O Andre Kertesz (Oυγγαρία 1894 - HΠA 1985) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους φωτογράφους του αιώνα, όχι μόνο γιατί το έργο του διαρκεί μέσα στο χρόνο και συνεχίζει να προκαλεί θαυμασμό ούτε γιατί το βάθος και η πολυεπίπεδη γραφή του αποτέλεσαν πηγή διδασκαλίας για δεκάδες άλλους σημαντικούς φωτογράφους. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς στην ιστορία της παγκόσμιας φωτογραφίας, διότι κάθε έργο του είναι εμποτισμένο με κάτι μεγαλύτερο από αυτό που φαίνεται ή και αντίστροφα καταφέρνει να δείξει πως το μεγαλύτερο εμφανίζεται στην επιφάνεια της καθημερινότητας. Tο έργο του καταλαμβάνει ένα χώρο εξίσου σημαντικό στην ιστορία της φωτογραφίας του 20ού αιώνα όπως του Ηenri Cartier - Bresson ή του Robert Capa. Σπάνιοι είναι οι φωτογράφοι που το έργο τους είναι συνδεδεμένο με τόσες `εικόνες-σταθμούς` διαφορετικές σε ύφος.
O Cartier - Bresson, όταν τον ρώτησαν ποια φωτογραφία του Kertesz προτιμά, απάντησε: την επόμενη που θα βγει από τη μηχανή του.
O τόμος Καθρέφτης μιας ζωής επιτυγχάνει την αντανάκλαση όλων των σημαντικών περιόδων του δημιουργού, δίνοντας τη δυνατότητα στο θεατή να αντιπαραβάλει τα αρχικά στάδια της Oυγγαρίας (1912-1925) με τα γόνιμα χρόνια του Παρισιού (1925-1936) και στη συνέχεια με την πιο μοναχική διαδρομή του την περίοδο που έζησε στην Aμερική (1936-1976).
O Kertesz πριν από όλα απέδειξε ότι το απλό είναι εν τέλει σύνθετο. Ίσως να πρόκειται για έναν από τους φωτογράφους με την πιο αυστηρά δουλεμένη φόρμα και με έναν απαράμιλλο έλεγχο πάνω στη γεωμετρική δομή της εικόνας. Eντούτοις, η ικανότητά του αυτή περνάει σχεδόν απαρατήρητη και θα ήταν υπερβολή, αν όχι ιεροσυλία, να τον χαρακτήριζε κανείς φορμαλιστή. Γι` αυτόν, όπως και για κάθε σημαντικό δημιουργό, το περιεχόμενο πάντοτε υπερέχει.
Δάσκαλος για πολλούς δημιουργούς, όπως ο Cartier - Bresson και ο Brassai, ο Andre Kertesz είναι μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της φωτογραφίας. Το έργο του, ωστόσο, αντιστέκεται στην ανάλυση και ανατρέπει κάθε σχολιασμό. Δεν υπάρχει διαυγέστερο βλέμμα από το δικό του και συναισθήματα πιο ξεκάθαρα από εκείνα που μεταγράφει μέσα στις φωτογραφίες του. Αυτοδίδακτος, παρέμεινε συνεπής στο πιστεύω του: `Αυτό που νιώθω, κάνω`. Eάν ερωτοτροπεί με διαφορετικά ρεύματα, όπως ο σουρεαλισμός, ο κονστρουκτιβισμός ή ο ανθρωπισμός, συχνά προαναγγέλοντάς τα, το φωτογραφικό του διάβημα δεν μπορεί να περιοριστεί σε μία αισθητική, κοινωνική ή ηθική πρόταση. O Kertesz εμμένει στην οπτική του σκοπιά, την οποία δεν θα μπορούσε να απαρνηθεί για να γίνει αρεστός σε έναν πελάτη ή για να συνταχθεί με μία μόδα. Διακριτικό αλλά διαυγές, το όραμά του παραμένει απόλυτα φυσικό.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Ο Πλάτων Ριβέλλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα (1963-1968), πολιτικές επιστήμες στο παρίσι (1968-1970) και φωτογραφία στις ΗΠΑ (1983). Εργάστηκε σαν δικηγόρος στην Αθήνα επί δώδεκα έτη (1971-1983). Από το 1981 διδάσκει φωτογραφία στην Αθήνα σε ιδιωτικά τμήματα (1981-1987 στο Studio Quark, 1988-2002 στον Φωτογραφικό Κύκλο και από το 2003 στο Μουσείο Μπενάκη). Παράλληλα, από το 1984 μέχρι το 1994 δίδαξε φωτογραφία σε μαθητές και φοιτητές στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, στο University of La Verne της Κηφισιάς, στις ιδιωτικές σχολές φωτογραφίας Focus και Leica Academy, στη Σχολή Μωραΐτη και στο Κολλέγιο Αθηνών. Από το 1988 παραδίδει εντατικά φωτογραφικά θερινά σεμινάρια σε νησιά των Κυκλάδων (παλιότερα στην Πάρο και από το 2001 στη Σύρο). Από το 2001 παραδίδει σειρά σεμιναρίων στη Σύρο με θέμα τον κινηματογράφο. Οργάνωσε τα πρότυπα τμήματα φωτογραφίας της Λαϊκής Επιμόρφωσης (1985) και δίδαξε τους επιμορφωτές τους (από το 1985 μέχρι το 1990). Επιμελήθηκε σειρά από εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης για τη φωτογραφία. Έχει παραδώσει πολυάριθμα σεμινάρια και διαλέξεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στη Λευκωσία της Κύπρου. Οι φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει επιμεληθεί πολλές φωτογραφικές εκθέσεις και εκδόσεις. Είναι τακτικός αρθρογράφος σε εφημερίδες και σε περιοδικά. Ίδρυσε μαζί με μαθητές του το 1988 το σωματείο "Φωτογραφικός Κύκλος", καθώς και τις εκδόσεις "Φωτοχώρος", οι οποίες έχουν εκδώσει περισσότερα από εξήντα βιβλία και λευκώματα με φωτογραφικό περιεχόμενο και ένα φωτογραφικό περιοδικό ("Φωτοχώρος") που κυκλοφόρησε από το 1993 μέχρι το 1997.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Andre Kertesz (Oυγγαρία 1894 - HΠA 1985), δάσκαλος για μεγάλους δημιουργούς του 20ου αιώνα όπως ο Henri Cartier-Bresson, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της φωτογραφίας. Γεννημένος στη Βουδαπέστη το 1894, ο Andre (Andor στα ουγγρικά) δεν είναι παρά οκτώ ετών όταν χάνει τον πατέρα του. Ο θείος του Lipot Hoffman αναλαμβάνει την εκπαίδευσή του. Αποφοιτώντας από την Ακαδημία Εμπορίου της Βουδαπέστης, πιάνει δουλειά στο Χρηματιστήριο. Η πρώτη γνωστή φωτογραφία του, "Ο νεαρός που έχει αποκοιμηθεί", χρονολογείται από το 1912 και αποτελεί προάγγελο της τέχνη του: καθαρότητα ύφους και πρωτοκαθεδρία του συναισθήματος. Επιστρατεύεται στον αυστροουγγρικό στρατό και αποθανατίζει την καθημερινή ζωή των στρατιωτών, την αναμονή στα χαρακώματα και τις μακριές πορείες. Είτε φωτογραφίζει την εξοχή είτε τους φίλους του, ο Kertesz δεν εξαλείφει ποτέ το συναισθηματικό φορτίο που τον διακατέχει. Ακολουθώντας την επιθυμία του να γίνει φωτογράφος, πηγαίνει στο Παρίσι το 1925. Εγκαθίσταται στη συνοικία Μονπαρνάς, αρχίζει να συχνάζει στους λογοτεχνικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους (Mondrian, Chagall, Zadkine, Foujita, Colette, κ.ά.) και φωτογραφίζει τους Ούγγρους φίλους του, τα εργαστήρια των καλλιτεχνών και σκηνές του δρόμου. Σύντομα το ταλέντο του αναγνωρίζεται και το 1927 εκθέτει στη γκαλερί "Au Sacre du Printemps". Το 1933 φωτογραφίζει την περίφημη σειρά "Distortions" ("Παραμορφώσεις"), όπου τα γυμνά μοντέλα του, δύο Ρωσίδες, ποζάρουν στο φακό με τα σώματά τους να αντικατοπτρίζονται σε έναν παραμορφωτικό καθρέφτη. Συγκλονιστικές ή ανατρεπτικές, οι "παραμορφώσεις" αυτές βρίσκονται σε διάλογο με τον Picasso, τον Arp και τον Moore. Το 1934 εκδίδεται το βιβλίο του "Paris vu par Andre Kertesz" ("Το Παρίσι ιδωμένο από τον Andre Kertesz"), με κείμενο του Pierre MacOrlan. Στο Παρίσι επίσης δημιουργεί τα αριστουργήματά του "Χορεύτρια βαριετέ" (1926), "Στο σπίτι του Mondrian" (1926) και "Τα χέρια και τα ματογυάλια του Paul Arma" (1928). Δέχεται παραγγελίες από τον γαλλικό και τον γερμανικό Τύπο για ρεπορτάζ και εικονογραφήσεις. Η επιθεώρηση της πρωτοπορίας "Art et Medecine" δημοσιεύει τις φωτογραφίες του μαζί με εκείνες της Germain Krull, του Man Ray, του Emmanuel Sougez, του Francois Kollar και του Brassai, τον οποίο ο Kertesz έχει συναντήσει το 1926 και τον έχει μυήσει στη φωτογραφία. Χρησιμοποιώντας από το 1928 μηχανή Leica, παραμένει μέχρι το 1935 ένας από τους κύριους συνεργάτες του περιοδικού "Vu".
Έχοντας υπογράψει συμβόλαιο με το πρακτορείο "Keystone", το μεγαλύτερο διεθνές πρακτορείο της εποχής, φεύγει το 1936 για τη Νέα Υόρκη, μαζί με τη γυναίκα του Ελιζαμπέτ, η συνεργασία τους όμως διαρκεί λιγότερο από ένα χρόνο. Τα περιοδικά "House & Garden", "Harper΄s Bazaar", "Vogue" και "Coronet" ζητούν φωτογραφίες του. Ούτε όμως οι εκθέσεις του στην PM Gallery (1937) και στο Art Institute του Σικάγο (1946), ούτε η δημοσίευση του βιβλίου "Day of Paris" (1945, σε σχεδιασμό του A. Brodovitch), δεν αρκούν για να επιβάλλουν τον Kertesz ως έναν από τους εκπροσώπους της φωτογραφικής πρωτοπορίας στις ΗΠΑ. Πολιτογραφημένος αμερικανός από το 1944, υπογράφει το 1949 συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τις εκδόσεις Conde Nast, για τις οποίες θα πραγματοποιήσει κυρίως φωτογραφίσεις αρχιτεκτονικής εσωτερικών χώρων. Ταυτόχρονα, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄50 παθιάζεται με την έγχρωμη φωτογραφία, την οποία προσεγγίζει με απλότητα, αρνούμενος κάθε είδους χρωματικό εφέ. Νιώθοντας ότι το έργο του δεν γίνεται κατανοητό και ότι οι όροι εργασίας του δεν είναι ικανοποιητικοί, αποφασίζει το 1962 να δώσει τέλος στη σταδιοδρομία του ως επαγγελματία φωτογράφου.
Την επόμενη χρονιά, ο Kertesz ξαναβρίσκει τα αρνητικά από τη δουλειά του στην Ουγγαρία και τη Γαλλία, τα οποία είχε αφήσει στο Παρίσι το 1936. Μετά τη Biblioteque Nationale στο Παρίσι, το Museum of Modern Art της Νέας Υόρκης παρουσιάζει μια έκθεση αφιερωμένη στις φωτογραφίες του (1964). Σε όλο τον κόσμο πραγματοποιούνται αφιερώματα στη δουλειά του, ενώ πληθαίνουν οι εκθέσεις: Τόκιο, Στοκχόλμη, Βουδαπέστη, Λονδίνο, Παρίσι, Ελσίνκι... Το 1975 είναι ο τιμώμενος προσκεκλημένος των Διεθνών Συναντή
