Ο αληθινός φεμινισμός αποβλέπει στη διαμόρφωση και λειτουργία άλλης μορφής κοινωνίας, άλλης θέασης του ανθρώπου και του κόσμου, άλλης προτεραιότητας αναγκών. Ευχαριστία και ευσπλαχνία, προσφορά και αποδοχή, πλουτισμός του έσωθεν και σεβασμός του έξωθεν κόσμου, είναι αξίες ανθρώπινες, για κάθε άνθρωπο, άνδρα ή γυναίκα. Χρειαζόμαστε έναν κόσμο, στον οποίον η φιλία και η αλληλεγγύη, το παιδί και ο γέροντας -η αθωότητα και η σοφία- δεν θα περιφρουρούνται. Συνεπώς, για έναν όντως ελευθεροποιό φεμινισμό, η απελευθέρωση της γυναίκας σημαίνει και απελευθέρωση του άνδρα, αφού η γυναίκα είναι γυναίκα σε σχέση με τον άνδρα (και αντίστροφα). «Ούτε γυνή χωρίς ανδρός ούτε ανήρ χωρίς γυναικός εν Κυρίω» (Α` Κορ. 11:11). Άρα, σε τελική ανάλυση, αγωνιζόμαστε για απελευθέρωση του ανθρώπου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]