Η Αγγέλα Βαϊνδηρλή ταξιδεύει με τα έξι ανήλικα παιδιά της από τη Χίο για τον Πειραιά τον Σεπτέμβριο του 1922. Έχει αφήσει στη Σμύρνη μια μεσοαστική ζωή και στη Χίο νεκρό τον άνδρα της… Αναζητώντας τα ίχνη της ίδιας και των παιδιών της σε αρχεία, έγγραφα, φωτογραφίες και αναμνήσεις απογόνων, ο δισέγγονός της, Γιώργος Στασινόπουλος, ανασυνθέτει μια πορεία που ξεκινά από τη φλεγόμενη Σμύρνη, περνά από την απώλεια του μικρότερου παιδιού, που δόθηκε (;) για υιοθεσία, για να φτάσει στην πρώτη στέγη στον προσφυγικό οικισμό του Βύρωνα, στην Επιτροπή Ανταλλαξίμων και στα κεντήματα της Near East Relief. Ο συγγραφέας παραθέτει γεγονότα και στοιχεία που, πέρα από τα πάθη μιας οικογένειας προσφύγων στην προσπάθειά της να επιβιώσει της Καταστροφής, αφηγούνται τα δράματα, τις ανατροπές αλλά και τις ικανοποιήσεις που επιφυλάσσει η ζωή.