Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603258094
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Τα 24 κείμενα που περιλαμβάνονται σ` αυτήν την ανθολογία είναι συνάμα αντιπροσωπευτικά και εξαιρετικά όσον αφορά το σύνολο της κριτικής του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Από τις ρήσεις των δεξιοτεχνών του παραδόξου και της λογοτεχνικής ιεροσυλίας, δηλαδή του Chesterton που ανοίγει τη συλλογή και του Borges που την κλείνει· από τις τυπολογικές αναλύσεις του Todorov και του Auden, που διαβεβαιώνει ότι είναι εθισμένος στο είδος, και τον Maugham που το προτιμά έναντι του αποκαλούμενου ` σοβαρού ` μυθιστορήματος, ως τον McLuhan και τον Wilson που φαίνεται ότι το απεχθάνονται· από τον Chandler, που προτιμά ανεπιφύλακτα το `hard-boiled` [σκληρό ανάγνωσμα] απ` το κλασικό αφήγημα-αίνιγμα, ώς τον Orwell που καταδικάζει τα `μαύρα` αστυνομικά μυθιστορήματα και διακηρύσσει τη νοσταλγία του για τους τζέντλεμεν-διαρρήκτες του παρελθόντος· από τον Brecht που το προσεγγίζει ειρωνικά, τον Gorki, που βλέπει στο είδος το σύμβολο της παρακμής της αστικής λογοτεχνίας, ως τον Bloch που, αντίθετα, διαβλέπει σ` αυτό τη διαφύλαξη των σημασιών που έχουν χαθεί στο `μικροαστικό` μυθιστόρημα· από την κοινωνιολογική θεώρηση του Kracauer ως την ποιητικότητα των αναλύσεων του Benjamin: διαπιστώνεται η αυτονομία ενός ιδιόμορφου λογοτεχνικού είδους, το οποίο στην παρούσα ανθολογία ανατέμνεται, αναλύεται και εγγράφεται στον θεωρητικό κριτικό λόγο.
Δοκίμια των:G.K. Chesterton, Bertolt Brecht, W.H. Auden, Tzvetan Todorov, Mary McCarthy, Walter Benjamin, Ernst Bloch, Jorge Luis Borges, Raymond Chandler, Edmund Wilson, Somerset Maugham, Maxim Gorki, George Orwell, Marshall McLuhan, Siegfried Kracauer, Uri Eisenzweig.
Μεταφράσεις των:
Βαγγέλη Μπιτσώρη, Ανδρέα Αποστολίδη, Λήδα Παλλαντίου, Παναγιώτη Ευαγγελίδη, Αχιλλέα Κυριακίδη.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Ο Έρικ Άρθουρ Μπλερ (Τζορτζ Όργουελ) γεννήθηκε το 1903 στην Ινδία. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία το 1907, και το 1917 ο Όργουελ έγινε δεκτός στο κολέγιο Ίτον. Την περίοδο 1922-1927 υπηρέτησε ως μέλος της Αυτοκρατορικής Αστυνομίας Ινδιών στη Βιρμανία, από όπου εμπνεύστηκε το πρώτο του μυθιστόρημα "Burmese days"(1934). Ακολούθησαν πολλά χρόνια ανέχειας και διάφορες δουλειές, στο Παρίσι και στο Λονδίνο, που αποτυπώνονται στο "Down and out in Paris and London" (1933). Πολέμησε στον εμφύλιο της Ισπανίας με το μέρος των Δημοκρατικών και τραυματίστηκε, εμπειρίες που περιγράφει στο "Homage to Catalonia". Το 1938 εισήχθη σε σανατόριο και από τότε δεν ανένηψε ποτέ εντελώς. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε στην Ανατολική Υπηρεσία του BBC. Η αξεπέραστη πολιτική αλληγορία του "Η φάρμα των ζώων" (1945) τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, ενώ η φήμη του έφτασε στο απόγειό της με το σκοτεινό, μελλοντολογικό "1984" (1949). Πέθανε στο Λονδίνο το 1950.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο G. K. Chesterton (1874-1936) γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Beaconsfield του Μπάκινχαμσαϊρ. Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στο St Paul΄s School, όπου, παρ΄ όλες τις προσπάθειές του να παραμείνει διακριτικά αφανής, ξεχώρισε από πολύ μικρός για τις λογοτεχνικές του επιδόσεις. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας στο University College του Λονδίνου και εικονογράφησης στο Slade School of Art, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του· εκεί συνάντησε τον Ernest Hodder-Williams, ο οποίος τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την κριτική βιβλίων για λογαριασμό του Bookman. Έτσι ξεκίνησε την καριέρα του ως μυθιστοριογράφος. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου (πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, πολιτικό και θεολογικό δοκίμιο, λογοτεχνική κριτική), και άσκησε -με τη μυθοπλασία και την ειρωνία του- έντονη κοινωνική κριτική. Εκτός από τους πέντε τόμους αστυνομικών ιστοριών με ήρωα τον Πατέρα Μπράουν ("The Innocence of Father Brown", 1911, "The Wisdom of Father Brown", 1914, "The Incredulity of Father Brown", 1926, "The Secret of Father Brown", 1927 και "The Scandal of Father Brown", 1935), γνωστότερα έργα του είναι: "The Napoleon of Notting Hill" ("Ο Ναπολέων του Νότινγκ Χιλ", 1904), "The Man Who Was Thursday" ("Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη", 1908), η μελέτη του για τον Ντίκενς, "Charles Dickens: A Critical Study" (1906), τα δοκίμιά του "Orthodoxy" (1908) και "The Everlasting Man" (1925), κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, ο Raymond Chandler γεννήθηκε στο Σικάγο το 1888. Όταν ήταν δώδεκα ετών, η οικογένειά του μετανάστευσε στην Αγγλία, όπου ο ίδιος τέλειωσε το Κολέγιο Dulwich. Ακολούθησαν σπουδές στη Γαλλία και στη Γερμανία, μετά το πέρας των οποίων επέστρεψε στο Λονδίνο το 1907, όπου αποφάσισε να βρει μια θέση στο δημόσιο. Τα παράτησε για να ασχοληθεί με το γράψιμο και δούλεψε σε αρκετές εφημερίδες ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, βιβλιοκριτικός. Το 1912 επέστρεψε στην Αμερική και τελικά εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου υπηρέτησε στον Καναδικό Στρατό, ασχολήθηκε με επιχειρήσεις και έγινε ανώτερο στέλεχος μιας πετρελαϊκής εταιρίας. Το 1924 παντρεύτηκε την Cissy Pascal. Εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης των αρχών της δεκαετίας του ΄30, επέστρεψε στη συγγραφή, δημιουργώντας ιστορίες για λαϊκά περιοδικά όπως το "Black Mask". Ως το 1938 είχε δημοσιεύσει δεκάξι ιστορίες και δούλευε το πρώτο του μυθιστόρημα, "The Big Sleep", που κυκλοφόρησε το 1939. Γνωρίζοντας αμέσως επιτυχία, εισήγαγε, σύμφωνα με τα λόγια ενός κριτικού, "ένα νέο είδος αστυνομικού μυθιστορήματος, στο οποίο η εφευρετικότητα της πλοκής και της έρευνας συνδυάζεται με ένα χαρακτηριστικό και ξεχωριστό λογοτεχνικό στυλ". Την ίδια επιτυχία με το πρώτο του βιβλίο γνώρισαν και τα επόμενα: "My Lovely" (1940), "The High Window" (1942), "The Lady in the Lake" (1943), "The Little Sister" (1949) και "The Long Good-Bye" (1954). Σε όλα πρωταγωνιστεί ο διάσημος ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου. Πολλά από τα βιβλία του έχουν γίνει πολύ επιτυχημένες ταινίες, ενώ έγραψε τα σενάρια για αρκετές ακόμα, όπως τα "Double Indemnity" και "The Blue Dahlia", τα οποία προτάθηκαν για Όσκαρ. Εξελέγη πρόεδρος των Mystery Writers of America. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από κατάθλιψη, ενώ γενικότερα η υγεία του όλο και χειροτέρευε. Πέθανε το 1959 στην Καλιφόρνια.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1898 στο Άουγκσμπουργκ. Το 1917 γράφτηκε στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μονάχου, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του, ξαναγύρισε στο Άουγκσμπουργκ, και υπηρέτησε για ένα διάστημα σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Οι θεατρικές του αναζητήσεις γνώρισαν πολύ γρήγορα την καταξίωση, με το βραβείο Κλάιστ (1922). Αντικομφορμιστής, ορκισμένος εχθρός του πολέμου και του καπιταλισμού, βρίσκεται ήδη από το 1923 πέμπτος στον μαύρο πίνακα του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας. Όταν οι Εθνικοσοσιαλιστές καταλαμβάνουν την εξουσία το 1933, ο Μπρεχτ παίρνει το δρόμο της εξορίας: Ελβετία, Δανία, Φινλανδία, Ρωσία, και τέλος Αμερική, όπου συνεργάζεται στην Καλιφόρνια με τον Τσάρλι Τσάπλιν και τον Τσαρλς Λώτον. Το 1949 εγκαθίσταται οριστικά στο Ανατολικό Βερολίνο, όπου πεθαίνει το 1956.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες γεννήθηκε το 1899 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Ήταν απόγονος αγωνιστών για τη χειραφέτηση της Αργεντινής, ενώ ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και καθηγητής ψυχολογίας σε ξενόγλωσση παιδαγωγική σχολή. Από παιδί ακόμα ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες ήταν δίγλωσσος, αφού παράλληλα με τα ισπανικά, η αγγλόφωνη γιαγιά του του μάθαινε να μιλά και να γράφει την αγγλική γλώσσα. Ο μικρός δήλωσε στον πατέρα του ότι ήθελε να γίνει συγγραφέας και σε ηλικά επτά χρόνων σύνταξε στα ελληνικά μια σύνοψη της ελληνικής μυθολογίας. Οκτώ χρονών γράφει το πρώτο διήγημά του, ενώ ένα χρόνο αργότερα μεταφράζει και δημοσιεύει τον "Ευτυχισμένο πρίγκιπα" του Όσκαρ Ουάιλντ. Εξαιτίας μιας πάθησης στα μάτια του, που θα τον οδηγήσει προοδευτικά σε πλήρη τύφλωση, η οικογένεια Μπόρχες εγκαθίσταται στη Γενεύη, όπου ο Χόρχε Λουίς εγκαινιάζει της λυκειακές σπουδές του και αποκτά μια υψηλού επιπέδου μόρφωση, καθώς τελειοποιεί τις γνώσεις στην αγγλική, γαλλική και γερμανική γλώσσα. Ανακαλύπτει την εξπρεσσιονιστική ποίηση, τη γερμανική φιλοσοφία, τελειοποιεί τα λατινικά του και το 1919 εγκατεστημένος στη Μαγιόρκα της Ισπανίας ολοκληρώνει την πρώτη ποιητική συλλογή του "Οι κόκκινοι ρυθμοί" όπου είναι φανερός ο θαυμασμός για την επανάσταση των μπολσεβίκων στη Ρωσία. Η οικογένεια των Μπόρχες, έπειτα από πολλές προσωρινές διαμονές και πολλά ταξίδια στην Ευρώπη, επιστρέφουν το 1921 στο Μπουένος Άιρες, όπου και θα παραμείνει. Τώρα ο Μπόρχες ανακαλύπτει τις φτωχογειτονιές της γενέτειράς του με τους compafritos ("μόρτες") γράφει ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια και "φαντασίες", ιδρύει διάφορα περιοδικά, παίρνει μέρος σε λογοτεχνικούς ομίλους και από το 1925, που θα δημοσιεύσει την ποιητική συλλογή "Η απέναντι Σελήνη" και τα δοκίμια "Έρευνες", θα δίνει το λογοτεχνικό παρόν με ένα έως δύο έργα το χρόνο, μέχρι το 1985 που θα δημοσιευθεί και η τελευταία ποιητική συλλογή του, "Οι συνωμότες". Ο Μπόρχες πέθανε στις 14 Ιουνίου του 1986 στη Γενεύη και τάφηκε σύμφωνα με την επιθυμία του, στην πόλη των εφηβικών του χρόνων, στο Μπουένος Άιρες.
(Φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο W.H. Auden γεννήθηκε στο Γιορκ της Αγγλίας το 1907. Σπούδασε αρχικά φυσική ιστορία και στη συνέχεια αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ένας από τους παραγωγικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα, εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Ποιήματα" το 1930, το οποίο του χάρισε αμέσως την επιτυχία. Το 1939 εγκαθίσταται στις ΗΠΑ, απόφαση που θα προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στη Μ. Βρετανία. Στην Αμερική θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του -το 1946 παίρνει την αμερικανική υπηκοότητα- και θα δραστηριοποιηθεί ως ποιητής, κριτικός και επιμελητής. Θα διδάξει ποίηση σε διάφορα πανεπιστήμια, αλλά τα καλοκαίρια θα τα περνά στην Ευρώπη. Η μουσική έπαιξε βαρύνοντα ρόλο στη ζωή του: σε συνεργασία με τον Κάλμαν θα γράψουν και θα μεταφράσουν λιμπρέτα για όπερες. Έγραψε τα λιμπρέτα για 5 σκηνικά έργα με γνωστότερα την οπερέτα του φίλου του Benjamin Britten "Paul Bunyan" και την σπουδαία όπερα του Igor Stravinsky "The Rake΄s Progress" (σε συνεργασια με τον Chester Kallman). Μεταξύ άλλων στις ποιητικές του συνθέσεις συγκαταλέγονται: "Η Ασπίδα του Αχιλλέα", "Η θάλασσα και ο καθρέφτης", "Στη μνήμη του Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς", "Ατλαντίδα", "1 Σεπτεμβρίου 1939", "Τιμή στην Κλειώ". Το διάστημα 1956-60 δίδαξε ως καθηγητής στην έδρα της Ποίησης στην Οξφόρδη. Πέθανε στη Βιέννη στις 23 Σεπτεμβρίου 1973.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γουίλιαμ Σώμερσετ Μωμ (1874-1965), Άγγλος συγγραφέας από τους δημοφιλέστερους και πιο καλοπληρωμένους της δεκαετίας του 1930, γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τα θεατρικά του έργα και έγινε πασίγνωστος για τα διηγήματά του. Γεννήθηκε στο Παρίσι. Έχασε τους γονείς του σε ηλικία δέκα ετών και μεγάλωσε με έναν συναισθηματικά απόμακρο θείο. Η εμπορική επιτυχία της πρώτης του νουβέλας "Η Λίζα του Λάμπεθ", που εκδόθηκε το 1897, τον ώθησε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή.
Κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στον Ερυθρό Σταυρό και αργότερα στη Βρετανική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών. Ταξίδεψε πολύ, μεταξύ άλλων στην Ινδία και στη Νοτιοανατολική Ασία. Τα ταξίδια του εμπλούτισαν τα διηγήματά του και τα μυθιστορήματά του, αλλά και τα καθαρά ταξιδιωτικά του έργα.
Από τα μυθιστορήματα, τα σημαντικότερα είναι η "Ανθρώπινη δουλεία" (1945), το "Φεγγάρι και οι έξι πένες" (1919) και η "Κόψη του ξυραφιού" (1945). Από τα διηγήματά του ξεχωρίζουν αυτά που αναφέρονται στη ζωή των Δυτικών, κυρίως Βρετανών, αποικιοκρατών στην Άπω Ανατολή. Η "Βροχή", τα "Χνάρια στη ζούγκλα", ο "Απομακρυσμένος σταθμός", από τα καλύτερα του είδους τους, εκφράζουν το συναισθηματικό φορτίο των ηρώων τους εξαιτίας της απομόνωσής τους.
Ο Μωμ έγραψε σε μια περίοδο κατά την οποία η μοντερνιστική γραφή του William Faulkner, του Thomas Mann, του James Joyce και της Virginia Woolf κέρδιζε συνεχώς έδαφος και υποστηρικτές. Για αυτόν το λόγο τού ασκήθηκε κριτική για το απλό πεζογραφικό του ύφος. Ωστόσο, η μεγάλη απήχηση του έργου του τον καθιστά χαρισματικό και, κατά τούς Times, τον "μοναδικό συγγραφέα της γενιάς του που χάρισε καταξίωση και λάμψη στην αγγλική λογοτεχνία". Πέθανε στη Νίκαια της Νότιας Γαλλίας το 1965.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μαξίμ Γκόρκυ (ψευδώνυμο του Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκώφ) γεννήθηκε το 1868 στο Νίζνι-Νόβγκοροντ. Από το 1875 έως το 1893 άσκησε πολλά και διάφορα επαγγέλματα, αποκτώντας έτσι μια τεράστια πείρα των ανθρώπων και της ζωής, την οποία χρησιμοποίησε ήδη από τα πρώτα του κείμενα. Πρωτοεμφανίστηκε στο λογοτεχνικό χώρο με τη νουβέλα "Μακάρ Τσουντρά" το 1892. Ακολούθησαν τα έργα του "Η γριά Ιζεργκίλ", "Τσελκάς", "Είκοσι έξι και μία", "Βάριενκα Ολέσοβα", "Φομά Γκαρντέγιεφ", "Τα παιδικά μου χρόνια", "Τα πανεπιστήμιά μου" κ.ά. Μεταξύ των ετών 1907-1908 εκδόθηκε το μυθιστόρημά του "Η μάνα", που αποτέλεσε και τη βάση για το σενάριο της ομώνυμης κλασικής ταινίας του σοβιετικού κινηματογράφου. Η διεθνής απήχησή του επιβεβαιώθηκε και με τα θεατρικά έργα του που ακολούθησαν. Πασίγνωστα είναι τα έργα "Οι μικροαστοί", "Οι εχθροί", "Στο βυθό", "Οι παραμεριστές" κ.ά. Η σύλληψή του κατά την επανάσταση του 1905 προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών σ΄ ολόκληρο τον κόσμο. Μετά την απελευθέρωσή του εγκαταστάθηκε στο Κάπρι της Ιταλίας. Το 1921, φεύγει από τη Ρωσία για να ζήσει στη Γερμανία και στο Σορέντο της Ιταλίας απ΄ όπου επιστρέφει, οριστικά πλέον, στην τότε Σοβιετική Ένωση το 1928. Καθιερώθηκε ως πρωτεργάτης της νέας σοβιετικής λογοτεχνίας και πέθανε στη Μόσχα το 1936.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ernst Bloch είναι ένας από τους σημαντικότερους ριζοσπάστες φιλοσόφους του εικοστού αιώνα. Το διάστημα 1905-1908 σπούδασε φιλοσοφία, φυσική και γερμανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και του Βύρτσμπουργκ. Από το 1908 έως το 1911 έζησε στο Βερολίνο. Η φιλία του με τον Γκέοργκ Λούκατς τον οδήγησε στην Χαϊδελβέργη. Στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο πηγαίνει μετανάστης στην Ελβετία ασκώντας κριτική στον πόλεμο και την επίσημη γερμανική πολιτική. Το 1938 μεταναστεύει στις ΗΠΑ, αντιτιθέμενος στο ναζισμό και τον εθνικοσοσιαλισμό του Χίτλερ. Επιστρέφει στην Λιψία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1949 και αναλαμβάνει την έδρα της φιλοσοφίας στο τοπικό πανεπιστήμιο. Το 1961, ασκεί κριτική στην πολιτική ηγεσία της Λ.Δ. Γερμανίας και μεταναστεύει στη Δυτική Γερμανία, όπου γίνεται επισκέπτης καθηγητής στο Τύμπιγκεν. Συνεχίζει το συγγραφικό του έργο μέχρι το θάνατό του στο Τύπινγκεν, γράφοντας για φιλοσοφικά θέματα από κριτική σκοπιά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τσβετάν Τοντορόφ (1939-2017) γεννήθηκε στη Σόφια της Βουλγαρίας. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1963. Μαθητής του Ρολάν Μπαρτ, εντάχθηκε αρχικά στην παράδοση του φορμαλισμού και στο κίνημα του στρουκτουραλισμού. Η δεκαετία του ΄80 σηματοδοτεί μια ριζική στροφή στο έργο του που σφραγίζεται από την ενασχόλησή του με τον διαφωτισμό. Αντικείμενα της έρευνάς του καθίστανται ο ρατσισμός, η αποικιοκρατία, ο εθνοκεντρισμός και η αναζήτηση ενός καινούργιου ανθρωπισμού. Στο έργο του διασταυρώνονται η ιστορία, η ανθρωπολογία, η πολιτική φιλοσοφία και η θεωρία της λογοτεχνίας. Επίτιμος διευθυντής ερευνών στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS). Είχε βραβευτεί από τη Γαλλική Ακαδημία για το σύνολο του έργου του. Εξέδωσε πολυάριθμα κείμενα γύρω από τη λογοτεχνική θεωρία, την ιστορία των ιδεών και την ανάλυση των πολιτιστικών φαινομένων. Σ΄ αυτά περιλαμβάνονται: "Theorie de la litterature, textes des formalistes russes", Seuil, 1966 (ελλ. εκδ. "Θεωρία λογοτεχνίας: Κείμενα των Ρώσων φορμαλιστών", Οδυσσέας, 1995), "Litterature et signification", Larousse, 1967, "Introduction a la litterature fantastique", Seuil, 1970 (ελλ. εκδ. "Εισαγωγή στη φανταστική λογοτεχνία", Οδυσσέας, 1991), "Poetique de la prose", Seuil 1971 (ελλ. εκδ. "Ποιητικη", Γνώση, 1989), "Qu’est-ce que le structuralisme?", Seuil, 1977, "Symbolisme et interpretation", Seuil, 1978, "La Conquete de l΄Amerique, la question de l΄autre", Seuil, 1982 (ελλ. εκδ. "Η κατάκτηση της Αμερικής: Το πρόβλημα του Άλλου", Νήσος, 2004), "Recits azteques de la conquete" (με τον Georges Baudot), Seuil, 1983, "Critique de la critique", Seuil, 1984 (ελλ. εκδ. "Κριτική της κριτικής", μτφρ. Γιάννης Κιουρτσάκης, Πόλις, 1994), "Nous et les autres", Seuil, 1989, "Face a l’extreme", Seuil, 1991 (ελλ. εκδ. "Απέναντι στο ακραίο", μτφρ. Βασίλης Τομανάς, Νησίδες, 2002), "Les Morales de l’histoire", Grasset, 1991, "L’Homme depayse", Seuil, 1996 (ελλ. εκδ. "Ο εκπατρισμένος", μτφρ. Οντέτ Βαρών-Βασάρ, Πόλις, 1999), "Benjamin Constant: la passion democratique", Hachette, 1997, "Le Jardin imparfait: la pensee humaniste en France", Grasset, 1998, "Eloge du quotidien", Adam Biro, 1998, "La Fragilite du bien: le sauvetage des Juifs bulgares" (επιμ.), Le Grand Livre du Mois, 1999, "Memoire du mal, tentation du bien", Robert Laffont, 2000 (ελλ. εκδ. "Μνήμη του κακού, πειρασμός του καλού", Εστία, 2003), "Le nouveau desordre mondial. Reflexions d’un europeen", Robert Laffont, 2003 (ελλ. εκδ. "Η νέα διεθνής αταξία: στοχασμοί ενός Ευρωπαίου", Εστία, 2004), "Les Aventuriers de l΄absolu", Robert Laffont, 2006, "L΄Esprit des Lumieres, Robert Laffont, 2006, "La Litterature en peril: Tzvetan Todorov evoque son passe, personnel et intellectuel", Flammarion, 2007 (ελλ. έκδ. "Η λογοτεχνία σε κίνδυνο", Πόλις, 2013), "La Peur des barbares: Au-dela du choc des civilisations", 2008 (ελλ. έκδ. "Ο φόβος των βαρβάρων: Πέρα από τη σύγκρουση των πολιτισμών", Πόλις, 2009), "L΄ Experience totalitaire. La signature humaine, 2010, "Goya a l΄ombre des Lumieres", 2011, "Les Ennemis intimes de la democratie", 2012 (ελλ. έκδ. "Οι εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας", Πατάκης, 2013), "La Peinture des Lumieres", 2014, "Insoumis", 2015. Έφυγε από τη ζωή στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 2017, σε ηλικία 77 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αμερικανός κριτικός και συγγραφέας Edmund Wilson (1895-1972) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους κριτικούς της λογοτεχνίας και πρότυπο "δημόσιου διανοούμενου", που στο έργο του διαφαίνεται η επιρροή της μαρξιστικής θεωρίας και της ψυχανάλυσης. Ο "ιδιοφυής αυτός κριτικός", όπως τον αποκάλεσε ο Σύριλ Κόνολυ, είναι ο συγγραφέας των έργων Axel΄s Castle, To the FInland Station, The Wound and the Bow και The American Earthquake, τα οποία απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές ανάμεσά τους και η συλλογή Memoirs of Hecate Country, στην οποία ανήκει η νουβέλα Ο μύθος της Ιμογένης (Princess with the Golden Hair). Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, διευθυντής έκδοσης του Vanity Fair, συντάκτης του New Republic και κριτικός λογοτεχνίας στο The New Yorker.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Siegfried Kracauer (1889-1966) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς και θεωρητικούς του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη, όπου εργάστηκε από το 1920 ως το 1933 ως συγγραφέας και δημοσιογράφος, αφού προηγουμένως είχε αναγορευθεί διδάκτορας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία εγκατέλειψε τη Γερμανία και το 1941 μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Αφού δούλεψε μερικά χρόνια στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, δημοσίευσε το 1947 μια συναρπαστική μελέτη με τίτλο "Από τον Καλιγκάρι στον Χίτλερ", στην οποία εξετάζει τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και την ψυχολογική ατμόσφαιρα που κατέληξαν στην άνοδο του Χίτλερ, όπως καθρεφτίζοναι στον γερμανικό κινηματογράφο του μεσοπολέμου. Το 1960, ενώ εργαζόταν ως μέλος του Τμήματος Εφαρμοσμένης Κοινωνιολογικής Έρευνας του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, δημοσίευσε το δεύτερο σημαντικό έργο του, "Θεωρία του κινηματογράφου", ένα περιεκτικό έργο κινηματογραφικής θεωρίας, σύμφωνα με το οποίο αποστολή του κινηματογράφου είναι η "απελευθέρωση της φυσικής πραγματικότητας".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε το 1912 στο Σιατλ της πολιτείας Ουάσιγκτον και πέθανε το 1989 από καρκίνο στη Νέα Υόρκη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1892 στο Βερολίνο και αυτοκτόνησε στις 26 Σεπτεμβρίου 1940 στα ισπανικά σύνορα, για να μην πέσει στα χέρια της Γκεστάπο. Τα κυριότερα έργα του είναι: - "Goethes wahlverwandtschaften" ("Οι εκλεκτικές συγγένειες του Γκαίτε") - "Ursprung des deutschen trauerspiels" ("Προέλευση της γερμανικής τραγωδίας") - "Das kunstwerk im zeitalter seiner technischen reproduzierbarkeit" ("Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του") - "Einbahnstrasse" (Μονόδρομος") - "Berliner kindheit um neunzehnhundert" ("Η παιδική ηλικία του Βερολίνου γύρω στα 1900") Και διάφορα δοκίμια, που ανήκουν στην ημιτελή και αποσπασματική εργασία του "Paris, die haupstadt des 19. Jahr hunderts" ("Παρίσι, η πρωτεύουσα του 19ου αιώνα")
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
