Διαθέσιμο υπό την προϋπόθεση ύπαρξης αποθέματος στον εκδότη
Αποστέλλεται σε 2-5 εργάσιμες.
ISBN:
9789604004232
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ότε δε κατά το έτος 1874 ο καθηγητής Jolly εξεγερμάνισε "Την γλώσσαν και την γλωσσικήν" ή "τα 12 Αναγνώσματα περί των γενικών αρχών της γλωσσικής" του Αμερικανού Whitney, έκρινε προσήκον ουχί να δικαιολογήση το επιχείρημα αυτού τούτο, αλλά μάλλον να εκφράση την απορίαν αυτού, διατί το βιβλίον δεν μετεφράσθη εις την Γερμανικήν πολύ πρότερον. Αν δε εν Γερμανία, τη πατρίδι της γλωσσικής επιστήμης, ηδύνατο να λεχθώσι ταύτα, νομίζω ότι πολύ δικαιότερον δύνανται και εν Ελλάδι. Και αληθώς τα Αναγνώσματα του Whitney δια τε την υγιά μέθοδον και την κριτικήν δεινότητα, δια την μεγάλην πρωτοτυπίαν και το πλήθος των γνώσεων του αοιδίμου συγγραφέως ευθύς άμα τη εκδόσει αυτών εκρίθησαν ως το άριστον των τέως εκδοθέντων περί των γενικών αρχών της γλωσσικής βιβλίων. Βραδύτερον η γλωσσική επί μάλλον και μάλλον επί της ψυχολογίας μάλιστα ερειδομένη κατέστη αληθώς πολύ εμβριθεστέρα και ηρμήνευσε τα γλωσσικά φαινόμενα εξ αυτών των εν τη ψυχή του ανθρώπου συμβαινόντων. Αλλ` ακριβώς δι` αυτό προσέλαβε και εσωτερικόν και δη κατά το μάλλον και ήττον απροσπέλαστον τοις αμυήτοις χαρακτήρα. [...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ο Γεώργιος Ν. Χατζιδάκις, πατέρας και ιδρυτής της ελληνικής γλωσσολογίας, γεννήθηκε στο Μύρθιο της Κρήτης το 1848 και πέθανε στην Αθήνα το 1941. Μεταξύ 1873-1877 φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1877 μετέβη στη Γερμανία για να σπουδάσει την άγνωστη τότε στην Ελλάδα γλωσσολογία στα Πανεπιστήμια της Λειψίας, της Ιένας και του Βερολίνου. Το 1885 ανακηρύχτηκε έκτακτος καθηγητής και το 1890 τακτικός καθηγητής της νεοσύστατης τότε έδρας της Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θέση στην οποία υπηρέτησε για 33 χρόνια, μέχρι το 1923. Το 1926 ανακηρύχτηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και εξελέγη πρύτανης και πρώτος καθηγητής της έδρας Γλωσσολογίας στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε για δύο χρόνια. Το 1927 ανακηρύχτηκε πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Βερολίνου. Βιέννης, Μονάχου και Βουδαπέστης, της Επιστημονικής Εταιρίας του Γκέτινγκεν και της Εταιρίας Προώθησης των Ελληνικών Σπουδών του Λονδίνου. Αναγορεύτηκε, επίσης, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Λειψίας. Εκτός από μέγας επιστήμονας, υπήρξε και εθνικός αγωνιστής, καθώς σε ηλικία μόλις 18 ετών έλαβε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1866-1869, και σε ηλικία 49 ετών, ενώ ήταν πλέον τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κατέβηκε πάλι στην Κρήτη για να πολεμήσει ως εθελοντής τους Τούρκους κατά τον νέο ξεσηκωμό του νησιού το 1897. Το τεράστιο επιστημονικό του έργο ανέρχεται σε 650 δημοσιεύματα σε διάφορα διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά.