Δεν υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας
Κατηγορίες:
Σχολικά Βοηθήματα | Ξένες Γλώσσες , Εκπαίδευση | Παιδαγωγική , Δοκίμια
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η Μαρία Ε. Σκιαδαρέση γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με την προϊστορική αρχαιολογία και αργότερα με τη νεότερη ιστορία. Επί χρόνια εργάστηκε σε αρχαιολογική ανασκαφή στην Κρήτη και παράλληλα δίδαξε ιστορία σε γαλλικό λύκειο. Κείμενά της δημοσιεύονται κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες. Έργα της: Το μυθιστόρημα "Άτροπος ή Η ζωή και ο θάνατος της Βενετίας Δαπόντε" (Πατάκης, 1996), η νουβέλα "Και νεκρούς ανασταίνει", (Πατάκης, 1997), η συλλογή από νουβέλες "Κίτρινος χρόνος" (Πατάκης, 1999), το δοκίμιο "Το έργο του Ρήγα Βελεστινλή" (αφιέρωμα στα 200 χρόνια από το θάνατό του, Μεταίχμιο, 1998), το διήγημα "Η ζημιά" σε συλλογικό τόμο (Μεταίχμιο, 2002), το μυθιστόρημα "Με το φεγγάρι στην πλάτη" (Καστανιώτης, 2003), η συλλογή διηγημάτων "Όπως οι άπιστοι κι εμείς" (Καστανιώτης, 2005), το μυθιστόρημα "Χάλκινο γένος" (Πατάκης, 2013). Και τα βιβλία για παιδιά: "Καλημέρα-Καληνύχτα" (Δελφίνι, 1994). "Κωνσταντίνος Κανάρης" (Ιστορική μονογραφία), (Άμμος, 1997), "Ο θησαυρός του Ασπρογένη" (Πατάκης, 1998), "Ρήγας Βελεστινλής" (Ιστορική μονογραφία) (Άμμος 1997), "Γιλάν, η πριγκίπισσα των φιδιών" (Φαντασία, 2004), κ.ά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Ο Παύλος Χαραμής είναι Πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης (ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.) της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης της Ελλάδας (Ο.Λ.Μ.Ε.).
Η Βενετία Αποστολίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1961. Είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Έχει γράψει τα βιβλία:
Ο Κωστής Παλαμάς ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Θεμέλιο, 1992, Λογοτεχνία και Ιστορία στη μεταπολεμική Αριστερά: Η παρέμβαση του Δημήτρη Χατζή 1947-1981, Πόλις, 2003 (Βραβείο Δοκιμίου του περ. Διαβάζω), Τραύμα και μνήμη: Η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων, Πόλις 2010 (Κρατικό βραβείο Δοκιμίου εξ ημισείας). Επίσης, σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Πίστα το βιβλίο Με επίκεντρο τη «Μεγάλη Πλατεία». Μια θεώρηση του πεζογραφικού έργου του Νίκου Μπακόλα, Εκδόσεις Σοκόλη, 2009.
Ο Χρήστος Κάτσικας γεννήθηκε το 1960. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1979-1983) και από το 1985 εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Είναι συντάκτης του περιοδικού "Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης", μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων και εκπαιδευτικός συντάκτης της εφημερίδας "Τα Νέα". Είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στο χώρο της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης και της εκπαιδευτικής πολιτικής. Είναι συγγραφέας των βιβλίων:
- "Η ανισότητα στην ελληνική εκπαίδευση" Gutenbert 1994, 2000 (μαζί με τον Γ. Καββαδία)
- "Η ελληνική εκπαίδευση στο ορίζοντα του 2000", Gutenberg 1996 (μαζί με τον Γ. Καββαδία).
- "Δώδεκα μύθοι της εκπαίδευσης", Τα Τραμάκια 1997.
- "Κρίση του σχολείου και εκπαιδευτική πολιτική", Gutenberg 1998 (μαζί με τον Γ. Καββαδία).
- "Σχολείο, τάξη και ιδεολογία - Τα παραμύθια της σχολικής μας ζωής" Ελληνικά Γράμματα 1999 κ.ά.
Ο Γιάννης Σ. Παπαδάτος κατάγεται από τα Ζερβάτα Κεφαλονιάς. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΤΕΠΑΕΣ) του Πανεπιστημίου Αιγαίου, καθώς και κριτικός παιδικού βιβλίου. Σπούδασε παιδαγωγικά και πολιτικές επιστήμες. Η διδακτορική του διατριβή είχε ως θέμα "Τα περιβαλλοντικά προβλήματα στην ελληνική παιδική πεζογραφία (1975-1990): λογοτεχνική και κοινωνιοπαιδαγωγική προσέγγιση". Έχει υπηρετήσει ως δάσκαλος σε σχολεία της Κεφαλονιάς και της Αθήνας και ως σχολικός σύμβουλος στην Αθήνα. Έχει αρθρογραφήσει ή αρθρογραφεί μόνιμα στα έντυπα "Λέσχη των Εκπαιδευτικών" (1993-2004), "UNICEF και Κόσμος" (1999-2006), "Ithaca" (2000-2004), "Καθημερινή" (2003-2006), "Διαβάζω" (1992-σήμερα), "Ο Μικρός Ευκλείδης" (2004-σήμερα) και "Επιθεώρηση Παιδικής Λογοτεχνίας" (1986-2003) όπου συμμετείχε στη συντακτική ομάδα του περιοδικού και κατά τα έτη 1993-1997 είχε την επιμέλεια ύλης του περιοδικού. Εργασίες του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και σε διάφορα έντυπα (Εκπαιδευτική Κοινότητα, Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, Μανδραγόρας, Ελίτροχος, Νέο Επίπεδο, Περίπλους, Γράμματα και Τέχνες, Αυγή κ. ά.). Έχει συμμετάσχει στις ομάδες συγγραφής των Ανθολογίων του Δημοτικού των Γ΄-Δ΄ και Ε΄-ΣΤ΄ τάξεων. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας για παιδιά και εφήβους, στη "διδακτική" προσέγγιση της ποίησης και στο δοκίμιο. Από το 1996 διδάσκει μαθήματα σχετικά με την παιδική λογοτεχνία και το παιδικό βιβλίο στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. Επίσης, έχει διδάξει κατά καιρούς σχετικά μαθήματα στα Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα και στην εξομοίωση των πτυχίων των δασκάλων στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Αιγαίου καθώς και μαθήματα δημιουργικής γραφής στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και σε προγράμματα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Η Διαμάντη Αναγνωστοπούλου σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα και νεότερη και σύγχρονη λογοτεχνία στη Γαλλία. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διδάσκει στο γνωστικό αντικείμενο "Νεότερη και Σύγχρονη Νεοελληνική Λογοτεχνία". Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της στρέφονται γύρω από τη μεσοπολεμική ποίηση και πεζογραφία, τη διάσταση της ετερότητας και της εικόνας της γυναίκας σε λογοτεχνικά κείμενα, τον ελληνικό και γαλλικό υπερρεαλισμό, τη διεργασία του πένθους στα δημοτικά τραγούδια, τα λογοτεχνικά κείμενα στα βιβλία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τη λογοτεχνική πρόσληψη στην εκπαίδευση. Είναι η συγγραφέας της μονογραφίας "Η ποιητική του έρωτα στο έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου", εκδ. Ύψιλον, 1993 και πολλών άρθρων δημοσιευμένων σε ελληνικά και γαλλικά επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά.
Η Μυρσίνη Ζορμπά γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1949 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με πτυχίο νομικής. Συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Ρώμης, όπου απέκτησε μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία του δικαίου. Το 1992 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ των πολιτικών επιστημών από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Την περίοδο 1973-1992 εργάστηκε ως εκδότρια (εκδοτικός οίκος "Οδυσσέας") και στο ίδιο διάστημα μετάφρασε πολυάριθμα βιβλία πολιτικής επιστήμης από τα Ιταλικά. Το 1992 διορίστηκε σύμβουλος του Υπουργού Πολιτισμού για θέματα πολιτικής βιβλίου και ανάγνωσης και το 1994, πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, όπου εργάστηκε για πέντε έτη. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα "Ο ρόλος του βιβλίου στη διαμόρφωση αναγνωστικής συμπεριφοράς στα παιδιά προσχολικής ηλικίας" (1993-1995). Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του "Ευρωπαϊκού συνεδρίου για τη στρατηγική του βιβλίου στην Ευρώπη σήμερα" (1992 και 1993). Ήταν ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ μεταξύ 2000-2004. Ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Εξωτερικού Εμπορίου, Έρευνας και Ενέργειας, μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού, Νεολαίας, Εκπαίδευσης, Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και Αθλητισμού (στο πλαίσιο της οποίας υπέβαλε έκθεση για την Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Βιομηχανία), καθώς επίσης και μέλος της Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αρμενίας - Ατζερμπαϊτζάν - Γεωργίας. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα Δικαιώματα του Παιδιού, συμμετείχε σε ευρωπαϊκές επιτροπές και δίκτυα, ίδρυσε μαζί με άλλους το Δίκτυο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ μεταξύ 2004-2016. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ). Μεταξύ 2008-9 ήταν διευθύντρια του Βιομηχανικού Μουσείου Σύρου. Από το 2006 ως το 2012 δίδαξε πολιτισμική θεωρία και πολιτική πολιτισμού σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Μεταξύ Αυγούστου 2018-Ιουλίου 2019 διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Στις γενικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 ήταν υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, χωρίς να εκλεγεί.
Οι δημοσιεύσεις της Μυρσίνης Ζορμπά περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: "Βιβλιοθήκες και συγγράμματα στο ελληνικό πανεπιστήμιο" (1991), "Κρατική πολιτική για το βιβλίο" (Οδυσσέας, 1994), "Κασσαβέτεια: Το χρονικό μιας βιβλιοθήκης στη φυλακή ανηλίκων" (συλλογικός τόμος, ΕΚΕΒΙ, 1998), "Βιβλίο και μέσα μαζικής επικοινωνίας" (ανάτυπο συνεδρίου, ΕΚΕΒΙ & Πάντειο Πανεπιστήμιο, 1998), "Η αναγνωστική συμπεριφορά του ελληνικού πληθυσμού" (συλλογικός τόμος, ΕΚΕΒΙ, 1999), "Από τα Εξάρχεια στις Βρυξέλλες" (Οδυσσέας, 2004), "Πολιτική του πολιτισμού" (Εκδόσεις Πατάκη, 2014), βιβλίο που διδάσκεται σε μεταπτυχιακά πανεπιστημιακά τμήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, "Ανδρέας Παπανδρέου: Πολιτισμικό πορτρέτο" (Πεδίο, 2019). Επίσης, "Culture as a Mirror of Crisis: Representations, Solidarity, Resilience and Paradigm Shift" στο K. Botanova et. (eds) "Culturescapes Greece", Christoph Merian Verlag, 2017. "Αόρατες πόλεις: Πρακτικές αστικής αλληλεγγύης με την αξιοποίηση αφανών και υποτιμημένων πόρων" στο "Πρακτικές αστικής αλληλεγγύης", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας, 2016. "La culture comme politique publique", στο Ph. Poirrier (ed.) "La politique culturelle en Europe apres la 2me Guerre Mondiale", La documentation Francaise 2011. "Ηγεμονία και μετα-ηγεμονία στις πολιτισμικές σπουδές", στον συλλογικό τόμο Γ. Βούλγαρης (επιμ.), "Στα μονοπάτια του Αντόνιο Γκράμσι: Πολιτική και πολιτισμός από το έθνος-κράτος στην παγκοσμιοποίηση", Θεμέλιο 2010. "Conceptualizing Greek Cultural Policy", στο "International Journal of Cultural Policy", 3: 2009. "Ανδρέας Παπανδρέου: πολιτιστικό προφίλ", στον συλλογικό τόμο "Ανδρέας Παπανδρέου", Ελληνικά Γράμματα, 2005. "Η Μελίνα Μερκούρη και η πολιτισμική πολιτική" στο "Λεξικό της δεκαετίας του ΄80", Το Πέρασμα, 2010. "Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης" στο "Λεξικό της δεκαετίας του ΄80", Το Πέρασμα, 2010. "Le Livre en Grece apres la Deuxieme Guerre Mondiale", στο "Dictionnaire encyclopedique du livre et de l΄ edition", Paris, Electre 2005. Έχει γράψει άρθρα και επιφυλλίδες σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικά με την πολιτική της Κοινότητας για το βιβλίο, το μέλλον της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης, την πολιτιστική αναμόρφωση της πολιτικής, την πολιτική για την παιδική ηλικία, τον Συνήγορο του παιδιού, την ευρωπαϊκή πολιτική για την έρευνα και τον πολιτισμό (εφημερίδες "Νέα", "Το Βήμα", "Αυγή", "Εφημερίδα των Συντακτών", περιοδικά "Μεταρρύθμιση", "Athens Voice" και "Χρόνος").
Ο Αντώνης Κάλφας γεννήθηκε το 1956 στην Κατερίνη, όπου και ζει. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, μεσαιωνική και νεότερη ελληνική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και εργάζεται από το 1990 ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει τα ποιητικά βιβλία:
- "Έκταση της αισθηματικής ηλικίας" (1980)
- "Πρωταθλητές μικρών αποστάσεων" (1985)
- "Σημειώσεις για την αθωότητα" (1992)
- "Ωδή στην ευρύχωρη απώλεια" (1995)
- "Πληγώματα και φαρμακείες" (2002)
- "Χρόνια της ομίχλης" (2006) και τις μελέτες: "Ο μαθητής ως αναγνώστης" (1993, 1998), "Η εκδοτική δραστηριότητα στην Πιερία" (1918-1999), "Συμβολή στην καταγραφή της μακεδονικής βιβλιογραφίας. Βιβλία - φυλλάδια (2000), "Ο Συνοικισμός Ευαγγελικών της Κατερίνης" (1923-2000), "Τοπική ιστορία και κίνηση των θρησκευτικών ιδεών" (2001) (σε συνεργασία με τον Πάρη Παπαγεωργίου).
Από το 1996 διευθύνει τις εκδόσεις "Τα Τραμάκια".
Η Παναγιώτα Παπούλια - Τζελέπη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1936. Σπούδασε Φιλολογία και Παιδαγωγικά στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών. Κομβικό σημείο έρευνας, διδασκαλίας και δημοσιεύσεών της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είναι οι ποικίλες όψεις του γραμματισμού. Το 2000 κυκλοφόρησε από την Ελληνική Εταιρεία Γλώσσας και Γραμματισμού σε επιμέλειά της το βιβλίο Γραμματισμός στα Βαλκάνια: Παρούσα κατάσταση και προοπτικές για το μέλλον.