Τι κάνει μια γυναίκα όταν της κόβουν τις φτερούγες; Όταν της απαγορεύουν την προσωπική φιλοδοξία, την αναγνώριση της προσωπικότητάς της, την έκφραση των ικανοτήτων της; Αυτό διάλεξε να διηγηθεί η Φρανσουάζ Ζιρού μέσα από τη ζωή ενός εξαιρετικού πλάσματος, της Άλμα Μάλερ. Σειρήνα γαλανομάτα - η Άλμα υπήρξε η βασίλισσα της Βιέννης και κάλπασε πάνω από τις θύελλες του αιώνα, πριν πεθάνει τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1964. Όμορφη, περήφανη, έξυπνη, απόχτησε μια εντυπωσιακή συλλογή από άντρες ιδιαίτερα μεγαλοφυείς: τον Μάλερ, το συνθέτη, που έγινε ο πρώτος της σύζυγος· τον Κοκόσκα, τον εξπρεσιονιστή ζωγράφο, χάρη στον οποίο το πρόσωπο της Άλμα βρίσκεται σε όλα τα μουσεία του κόσμου· τον Βάλτερ Γκρόπιους, τον αρχιτέκτονα, ιδρυτή του Μπάουχαους· τον Φραντς Βέρφελ, τελικά, συγγραφέα, που υπήρξε και ο τελευταίος της σύζυγος. Γι` αυτούς τους τέσσερις δημιουργούς υπήρξε το φως, ο ήλιος, η ενέργεια. Και ο δήμιος, ωστόσο. Πάντοτε απατούσε, χώριζε, έφευγε· εκείνοι υπέφεραν. Γιατί; Γιατί την είχαν ακρωτηριάσει. Είχε ήδη συνθέσει περισσότερα από εκατό τραγούδια -λίντερ-, όταν ο Μάλερ της απαγόρεψε να συνεχίσει. Το απωθημένο της την οδήγησε στη σκληρότητα. Είχε, ίσως, και την προδιάθεση... Δεν της έμενε πια παρά μια μονάχα τέχνη για να καλλιεργήσει: η τέχνη να την ερωτεύονται.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]