Δεν πήγαν λοιπόν Αιγύπτιοι στην Αμερική μήτε Βαβυλώνιοι στας Μυκήνας, ώστε να γεμίσει ο κόσμος πυραμίδες. Οι πυραμίδες πλάστηκαν μέσα στον εγκέφαλο των ανθρώπων ως σταθερότυπα προερχόμενα από κατανάλωση συγκεκριμένης ναρκωτικής ουσίας. Παντού και πάντοτε, οι κουρασμένοι σωματικά άνθρωποι, όταν πέφτουν για ύπνο, ονειρεύονται ότι πέφτουν από ύψος και ξυπνάνε έντρομοι. Κι αυτό προέρχεται εμμέσως από την επεξεργασία της τροφής μέσα στον οργανισμό. Η περίφημη, περιλάλητη, περιβόητη και κοινή αίσθηση της ενότητας του ανθρωπίνου είδους προέρχεται από την κοινή τράπεζα, από τις επιλογές της τροφής, που οφείλω να ομολογήσω, είναι θλιβερά πανομοιότυπες σε όλους τους αιώνες που διατρέχω. Ακόμη κανένας δεν επέζησε τρώγοντας λίθους εκ του όρους. Και να το δοκίμασε, πέθανε ευθύς.
Ο Πάνος Θεοδωρίδης γεννήθηκε το 1948 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη και συντήρηση μνημείων στην Υόρκη. Εργάστηκε ως αρχιτέκτων ανασκαφών και ερευνητής της μεσαιωνικής τεχνολογίας σε πολλές αρχαιολογικές αποστολές, ελληνικές και ξένες. Ως αναστηλωτής του υπουργείου Πολιτισμού επί εξαετία ασχολήθηκε με πολλά μνημεία, ιδίως της Μακεδονίας. Στο ερευνητικό του έργο περιλαμβάνεται η μελέτη της ρωμαϊκής Εγνατίας Οδού, η μοναστηριακή αρχιτεκτονική, οι μεσαιωνικοί νερόμυλοι, τα αμυντήρια. Ασχολείται συστηματικά με την ιστορική και μνημειακή τοπογραφία. Στις δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις του περιλαμβάνονται "Πίνακας τοπωνυμίων του αγιορείτικου παραγωγικού χώρου", "Συμβολή στη μελέτη της υστεροβυζαντινής κατοικίας", "Αλμυρός", "The monastic model", "Μεσογαία μεσόγειος" κ.ά. Από το 1965 εξάλλου δημοσιεύει ποίηση και πεζογραφία σε ποικίλα περιοδικά έντυπα, ιδίως της Θεσσαλονίκης. Το έργο του συγκεντρώνεται κυρίως στην πρώτη και δεύτερη περίοδο του Τράμ, στο περιοδικό Χάρτης και στο Εντευκτήριο. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές (Το μανιτάρι, Προσπέκτους, Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ). Μετέφρασε τους Όρνιθες του Αριστοφάνη για τη Θεατρική Διαδρομή. Έγραψε και σκηνογράφησε τη μουσική κωμωδία Remake, που ανέβηκε το 1985 σε σκηνοθεσία Δέσποινας Πανταζή, η οποία επίσης σκηνοθέτησε την παρωδία του Νεφέλες (όπου ο ίδιος έπαιξε τον Στρεψιάδη), καθώς και μια σειρά αρχαιολογικών του ντοκιμαντέρ για τη Μακεδονία. Στην ταινία του Φώτου Λαμπρινού Δοξόμπους ήταν ηθοποιός, σεναρίστας και επιστημονικός σύμβουλος. Ασχολήθηκε επίσης με το ραδιόφωνο. Ως στιχουργός έχει μακρά συνεργασία με τον Γιάννη Μαρκόπουλο. Ζει στο χωριό Αγροσυκιά Πέλλης και ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
