Πηγαινοέρχεσαι στον κόσμο μου
γιατί εγώ σ΄ έχω ανάγκη.
Σου φωνάζω, σε θέλω και επινοώ τακτικές
που θα διευκολύνουν την επιστροφή σου.
Σου στήνω παγίδες και πέφτω πάντα μέσα τους.
Σε βγάζω στο περιθώριο και λιγοστεύει ο αέρας.
Σε στήνω στον τοίχο και δέχομαι τη σφαίρα κατάστηθα.
Σ΄ εμφανίζω και η ζωή μου κρέμεται στο κενό.
Σε καλώ για να γλιτώσω απ΄ την αγωνία.
Η απουσία σου ρίχνει λάδι στη φωτιά μου
κι η παρουσία σου πυρακτώνει τη μοναξιά μου.
Άθελά σου με καταστρέφεις.
Να σε συναντήσω. Η ιδέα έχει γίνει εμμονή πια.
Να σε συναντήσω. Να στριμωχτούμε μαζί, οι δυο μας,
σε μια χρονική στιγμή κι ύστερα....