1492. Είναι η χρονιά που τρεις καραβέλες θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα ήπειρο. Είναι, η εποχή που καταρρέει το τελευταίο ισλαμικό βασίλειο στην Ευρώπη. Οι Εβραίοι διώχνονται από την Ισπανία, ενώ ένας Βοργίας εκλέγεται Πάπας. Πεθαίνουν ο Λορέντζο ο Μεγαλοπρεπής, ο Πιερό ντε λα Φραντσέσκα, ο Κασιμίρ IV, βασιλιάς της Πολωνίας, και ο Αλί Μπερ, βασιλιάς της Σαγκάης. Η Ευρώπη ανακαλύπτει τη σοκολάτα, τον καπνό, το καλαμπόκι και την πατάτα, ενώ στην Αμερική φτάνουν ο τροχός, το άλογο αλλά και η ευλογιά. Στη Νυρεμβέργη ο Μάρτιν Μπέχαϊμ κατασκευάζει το πρώτο ομοίωμα της υδρογείου σφαίρας. Στη Γένοβα κόβεται η πρώτη λίρα. Στη Σαλαμάνκα ο καθηγητής Αντόνιο ντε Νεμπρίχα εκδίδει το πρώτο εγχειρίδιο Γραμματικής, που γράφτηκε σε καθομιλουμένη γλώσσα. Η Γενεύη ανακαλύπτει τη σύφιλη, ενώ στο Βατικανό αποτολμαται η πρώτη, ίσως, στην Ιστορία μετάγγιση αίματος. Στην Ιταλία τυπώνεται για πρώτη φορά η πραγματεία περί μουσικής αρμονίας του Μποές. Στη Μαγεντία ο Μίντλεμπουργκ προφητεύει τη Μεταρρύθμιση, ετοιμάζοντας το έδαφος για την εμφάνιση του Λούθηρου. Στην Ισπανία ανεβαίνει η πρώτη θεατρική παράσταση σε κλειστή σκηνή. Στην Ευρώπη αρχίζει να σχηματοποιείται αυτό που αργότερα θα ονομαστεί άλλοτε ορθολογισμός κι άλλοτε προτεσταντισμός. Επινοείται η δημοκρατία και η εργατική τάξη. Θεμελιώνονται οι οραματισμοί για το Νέο Άνθρωπο. Η Ευρώπη, δουλωμένη από διάφορους αφέντες, καθώς καταρρέει το δυτικό τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, λαγοκοιμάται 1.000 περίπου χρόνια, ώσπου το 1492, μέσα από ένα παιχνίδι της τύχης αλλά και σπρωγμένη από την ανάγκη, παραμερίζει όλους όσοι την κρατούν δέσμια και ξεχύνεται για την κατάκτηση του κόσμου, σφάζοντας όσους λαούς δημιουργούν εμπόδια στο διάβα της, οικειοποιούμενη τα πλούτη τους, κλέβοντας τα ονόματα, το παρελθόν και την Ιστορία τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]