Yπάρχουν μερικά βιβλία που λειτουργούν καλύτερα, αν, όταν τα διαβάζεις, είσαι ελαφρώς μεθυσμένος. Το παρόν είναι ένα από αυτά. Όχι μόνο επειδή ο πρωταγωνιστής του (το alter ego του συγγραφέα-τραγουδιστή) είναι διαρκώς υπό την επήρρεια του αλκοόλ - και με μυαλό ψιλοδιαλυμμένο από τη χρόνια χρήση ναρκωτικών ουσιών. Επίσης γιατί η πλοκή του είναι εντελώς παραληρηματική, η γλώσσα του τελείως slang και. οι ήρωές του απόλυτα losers (με την τρυφερή όμως, τη ροκ έννοια του όρου).Όταν ο Kinky, ένας μεσήλικας πρώην ροκ σταρ, που πλέον περνάει την ώρα του πίνοντας, μιλώντας στη γάτα του και κάνοντας ταβανοσκόπηση στη βρωμερή σοφίτα του, χάνει αιφνιδίως τον καλύτερό του φίλο και ταυτόχρονα μια από τις περιστασιακές του γκόμενες, βρίσκεται ξαφνικά μπλεγμένος σε μια σκοτεινή, μακάβρια αλλά και θεότρελη υπόθεση όπου ένα ζευγάρι κόκκινες καουμπόϊκες μπότες, μια ταινία για τους μιμητές του Εlvis κι ένας ιταλός μαφιόζος είναι οι βασικοί ύποπτοι. Με τη βοήθεια των φίλων του, μια χούφτα εξίσου αποτυχημένων καλλιτεχνών της κακιάς ώρας, καταφέρνει τελικά να εξιχνιάσει το μυστήριο, όχι όμως προτού μας αραδιάσει μια ντουζίνα ευφυολογήματα για τη ζωή, τις σχέσεις και τη Νέα Υόρκη, προτού μας ενημερώσει επαρκώς για τα snuff films και για μια σειρά αηδιαστικών συνηθειών και εμμονών του Elvis και προτού μας γοητεύσει σε ουκ ολίγα σημεία του έργου του με αυτό που εγώ προσωπικά θα ονόμαζα \'\'ποίηση του περιθωρίου\'\'.
Ίσως για κάποιους ενοχλητικό, ρηχό ή ανόητο, αυτό το μικρό βιβλίο σίγουρα δεν είναι για όλα τα γούστα. Πάντως, εγώ θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όσους από εσάς δεν έχετε προκάτ ιδέες για το τί είναι λογοτεχνία και τέχνη, να καθήσετε αναπαυτικά στον καναπέ σας, να βάλετε ένα ποτάκι στο ποτήρι σας και να απολαύσετε τη γοητεία του, το ιδιότυπο μαύρο χιούμορ του και την καλά κρυμμένη ευαισθησία του. Γιατί, όπως γράφει κι ο ίδιος ο Kinky στο κεφάλαιο 10, \'\'ίσως η ίδια η ζωή είναι τόσο απαίσια διεστραμμένη και περίπλοκη που μόνο ένας μεθυσμένος θα μπορούσε να δώσει ή να βγάλει νόημα απ\' αυτήν\'\'.
Μαρία Τσουκανά